Gözyaşı Şiiri - Hasan Katip

Kadrini bien var mı senin?
Dökülürmüsün her an;
Akarmısın sorumsuzca yanaklardan?
Hayır!
Ben senin sıcaklığında yandım;
Sevdaları da sen büyüttün,acıları da!
Akışın,yapraklar üzerindeki
inci tanelerine benzer senin.
Nasıl ölçeyim ki değerini?
Üşüdüğüm zaman imdadıma sen yetişirsin
ve ısıtırsın bütün benliğimi.
Hangi ateş kaynatır seni; bilmem
Sadece kaynayıp taştığını görürüm.
Aktığın pınarla iç içesin
Ve parlatırsın göz pınarlarımı!
Her göze sığmazsın bilirim;
varolmak için temiz kalp,
mazun gönül ararsın ki taşasın!
Bu kadar seçiçi olman,
Berraklığındandır,bilirim!
Kabul etmezsin iz kadar lekeyi...
Sen en temiz ifadesin,
En samimi duygusun!
Sen varsan sözler değer kazanır!
Yoksan kupkuru bir çalı kesilir kelimeler!
Sensiz dilden dökülen her ne varsa
Sahtedir diyorum.
Sen bir mihenk taşısın ki, su kesildin.
Altını değil,Altından değerli insanı ölçüyorsun! !
Bir iniltiyle yere düştüğün an
Anlarım değerimi..
Çünkü'' Ağlamayan aldandı'' der
Sevgili Peygamberim.