Gözyaşı Şiiri - Seçkin Tok

şiir yazmak da neymiş dedi çocuk
elinde bir alemdarlık
kısmetimde yatağa gecesiz girmek var, dedi
kısarken gözlerinde bir çiğlik
gömleğinde revan
küskün yüreğinde toplamış
yırttığı sayfanın parçalarını
iç çekti o an çocuk
duraksamadı ama
düşlerini sorgulayanlara, yabani, dedi
onca vehim niye
ne gam, dedi
gülümsedi çıkarsız
kimse bilmese de o damlanın bir hesabı vardı
düşürmedi aşağı
gözleri taşımasa da
yummadı geçmişine
ısınmadı yanan benziyle

kim bilir ne güzeldi
hüngür hüngür ağlamak, dedi
iç çekti çocuk
her inen darbe
bir yudum sıcaklık
iki yudum karanlık
sarı aktı çaylar o gece
ey gece!
kim bilir daha nelere gebe?
ağlamadı
sesini kestiler
ses etmedi çocuk
kucağında entarisiz bebekler
gözlerinde iki dirhem keder
dökülmedi çay gibi
ağlatmadı gözlerini
başını dik tutmak için
yaşlar inmedi toprağa
hıçkırdı çocuk
küstü
ve düşünmedi
neme lazımcılığı şiirdeki
geceye küfretmek istese de
içinde kalmasına göz yumdu

o gece
bozmadan tövbesini
geceyi bekledi çocuk
gözlerinde karanlık
renginin dönmesine izin vermeden
sevişmeliydi geceyle
anca böyle sıyrılırdı bu yükten
taşıyamazdı
tüm somutluklara meydan okurcasına
yol kenarındaki duvarlara
geceyi sevdiğini yazdı
gülümsedi
peki gözlerindeki yaşlar?
onları kim silmişti?

02.09.2005 / 03.40