Metanetli ol! Derdin...
15 gün dayanabildim
Belki gelirsin dedim
Bu bir kabustur dedim
Ve uyandım Baba!
Sen yoksun...
Sanıyorum hiç olmayacaksın
Aynı Annem gibi...
Metanetmi kaldı...
Bazen sessiz,bazen avaz avaz
Ağlıyorum
Bu gerçek olamaz diyorum
Ölmek istiyorum!
Oğlumu bırakamıyorum.
Bir resim kaldı senden geriye
Bakamıyorum.
Saçımı başımı yolasım geliyor
Dayanamıyorum! ...
Nuray Sarac KoparalKayıt Tarihi : 22.11.2007 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
08.08.2007 01:10 Bu şiiri yazarken gecenin bir vaktiydi,oğlumu uyutmuş ve bir an dünyadan kopmuştum...Babacığımı,yani her gün telefonla konuştuğum,her haftasonunu beraber geçirdiğim,yaşadığım her şeyi paylaştığım,hiç çekinmeden tüm sırlarımı anlattığım,hayatta en çok sevdiğim insan,biricik ve en içten dostumu kaybedişimin 15.gecesiydi...Ve ben hala onun sadece 5 dakikada,bana,oğluma,ağbeyime ve babaneme bir şekilde veda etip gittiğine inanamıyorum....
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (1)