Bugün, bir göz yaşı daha bırakıyorum senin için yanaklarıma.
Yanaklarımdan süzülüşü çaresizliğimdir.
Ardından damlayan ise, sana olan özlemim.
Gözlerime hapsettiğim sen...
Ellerimi tekrar tut istedim.
Ağlıyorum...
Göz yaşımla gel istiyorum.
Dokunuyorum göz yaşlarıma. yoksun...
Bırakıyorum, yine yoksun.
Yere damlayan göz yaşlarım sana sırtımı dönüşüm.
Odaya hapsettim kendimi bir ben varım.
Göz yaşımı dindirebilen sen.
Gelirsen varım.
Gelmezsen...
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Coşkun İsmailoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/26/gozyasi-111.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!