Gözüpek cesurca..... Şiiri - İbrahim Tetik

Olmayan sabahın şafağında,
Doğan güneşin yedi renginde,
Ayrı birer başka âlem olan,
Her günün başında,
Gene her zaman ki gibi,
Gene heran,
Gene şimdi ki gibi,
Aynı kalmak,,
Aynı zamanı yaşamak,
Aynı kaderi paylaşmak,
Aynı havayı solumak,
Aynı ömrü tüketmek,
Sana ayrılan nasibini kabullenmek,
İç içe olmak kendin gibi fânilerle,
Cesurca,çekinmeden,pervâsızca,
Gözüpek,yüreklice,
Sakınmadan gözünü budaktan,
Heran hazır herşeye,
Hak bildiği davasında,
Boynunda takılı kefeni,
Gönüllü yolunda idâm sehpasının,
Karşılayarak gülerek ölümü,
Siper edip tüm zorluklara karşı,
Sevgi dolu,ummanlar kadar geniş sinesini,
Acıları,dertleri kînin ilâcı gibi içip,
Teslim olarak tevekkül ve kadere,
Aşmadan haddini,
Bilincinde olmak insanlığının,
Yâni; aslına uygun,fıtratına muhalif olmadan yaşamak,
İnsan olmanın gereği diye düşünüyorum.....