Gözünün yaşını Görsün İstanbul

Gözünün Yaşını Görsün İstanbul

Kalbimle eğleşip ilmek attığın
Ağını başına örsün İstanbul
Kanıma girdiğin onca yılların
Hesabını senden sorsun İstanbul

Söylemeye dilim varmıyor diye
Gönülü goncadan soğutmak niye
Susmasın ben gibi bir tek saniye
Suçunu yüzüne vursun İstanbul

Çılgın bakışların işvesi derin
Geceler ağmasın olmasın yarın
Sokak dilberine düşsün ayarın
Gözünün yaşını görsün İstanbul

Anılar aklımda an gibi yeni
Hicranın ateşi kavursun seni
Kardelenden taze kar bedenini
İflahsız bir aşkla sarsın İstanbul

Bilal’ım dert etme zamane mahir
Gün gelip kuruyor çağlayan nehir
Vazgeçmem dediğin o güzel şehir
Dilerim seyrine dursun İstanbul..... Bilal KARAMAN