Mezar sessizliğine bürünmüş yüreğim
Ölü yürekleri nereye gömerler bir bilen var mı? .
Sahipsiz bir ölü gibi götürüp gömeyim yüreğimi
Ne dua eden bir hoca, nede cemaat bulunsun
Saf tutacak birkaç anı, mutlu birkaç gün belki
Ne çok cemaat oluşturur acılarda eklenirse
Kişiyi nasıl bilirdiniz diye kim soracak
Kim iyi bilirdik gömün gitsin diyecek? Vazgeçtim yüreğimi yalnız gömmekten
En azından bir imam bulunsun
Bu dünyada doymadın yüreğim
Bari gözünü toprak doyursun.
Kayıt Tarihi : 7.4.2003 03:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Sumra](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/07/gozunu-toprak-doyursun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!