Gözünden tanır Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Biz sevda dedik ce azıyor biri,
Sevgiyi müdara bir şey mi sanır?
Yar vefa sunmaktan durmazken geri,
Nankörlük etmeye insan utanır.

Sabırla yaşanan çok zaman geçti,
Gönül kuşu nice aşklara uçtu.
Sinesini cümle aleme açtı,
Avcısına bile sever inanır.

Gafil mi, safmıdır, bilmem bu ne hal?
Aklolan bu işe vermez hiç mahal.
Veyahut dostlarla yapar hasbihal,
Hasbihalsiz bütün yollar tıkanır.

Tahrih tekerrürde, saf ibret almaz,
Gecikir tedbiri, zamanı kalmaz.
İhanet edene dostluk da olmaz,
Gafilin işinden tarih usanır.

Saf yerine koyar, hak deyu soyar,
Ehli hak görünür, gözünü boyar.
Durmuşoğlum işi, hal yola koyar,
Bir bakar adamı gözünden tanır.