Kadrini bilmeyen gönül kullar içinde
Gözlerim yaş dolu ağlar biçimde
Gezdiğim patika yollar diken içinde
Görmesin ömrünü gözden nurun utana
Kıymeti kalmadı derdiğin demet, demet gülün
Solardı elinde batardı acıtırdı dikeni
Kavlime gömdüğün görünmez ebedi eserin
Müzende sergide seyretmesin nurun utana
Gel denmez gidene geçer solundan
Soğuk sular verdin üşüdü yüreğim yolundan
Bakınca kapandı göremediğim kör koyular
İçine apışıp düşmeye gör göz nurun utana
İblağ boştur nefesin kesilir tükenir bitersin
Koştuğun yolun inişi bayır diki yokuştur
Kalbini kalbime gözünü gözüme tokuştur
Kıymetsiz kulmuşsun bilip görenin gözün nurun utana
Apayrı yolları böldüm bölüştürdüm beşi ye
Kolumu aslana kaptırdım gönlümü kıymetsize
İçtinap eyleme ez sende bağrımı ez de geç sakınma
Ufala, ufala ayak tozunan basıp görmeyenin gözü nuru utana
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
