Gözün Aydın Kara Sevda Şiiri - Murat Demir

Yıllar sonra geçiyordum
Kapısının sokağından
Susamıştım ayran içtim
Babasının otağından

Sağa sola bakıyordum
Onu gözle arıyordum
Kapılardan birisini
Açar gelir sanıyordum

Orada çok duramadım
Lafımı uzatamadım
Yanımdan bir ceylan geçti
Onu ona soramadım

Takılmıştım ben peşine
Tutulmuştum cilvesine
Yarı aygın yarı baygın
Girmiş idim bahçesine

Bahçesinde iki çocuk
Anne deyip sarıldılar
Terlemiştim boncuk boncuk
Sanki canımı aldılar

Çıktım sokağın başına
Uzandım gönül taşına
Gurbet adın yere batsın
Neler geldi bak başıma

Gözümü açtım evdeyim
Boşluğa sordum nerdeyim
İçimde bir tatlı hüzün
Sanki cennet evindeyim

Kapıda bir gölge gördüm
Tanıdım o geliyordu
Derin derin hızlı hızlı
Nefesini alıyordu

Odaya bir ışık girdi
Aymı desem güneşmiydi
İnanmak istemiyordum
İki çocuklu eşmiydi

Boş bakıştık konuşmadı
Sanki dili tutulmuştu
Gözün aydın kara sevda
Oda benimle ölmüştü

Eşi vardı evlenmişti
Artık iş işten geçmişti
Buda kimdir diyenlere
Çok eski bir dost demişti

Kalk git Murat ne durursun
Sana artık yol göründü
Son kez olsun gözlerine
Baktığımda ağlıyordu