Gözün Aydın Şiiri - İbrahim Halil Demir

Hasret- hasret dedin
Şimdi hasretindeyim gözün aydın
Ağulu hançer ile vurulasın dedin
Şimdi hançerlenenlerdenim gözün aydın

Çıkmaz sokaklara yolun düşer dedin
Şimdi karanlık çıkmazlardayım gözün aydın
Varlık içinde yoksulluk çekesin dedin
Şimdi varlık içinde yoksulluk çekenlerdenim gözün aydın

Tak takabildiğin kadar başına kır çiçeklerini
Özlemini çektiğin günlerdeyim gözün aydın
Sür sürebildiğin kadar ellerine kınayı
En sıkıntılı en ızdıraplı yaşantıdayım gözün aydın

Çal en kıvrak çiftetellileri
Ettiğin bedduaların kabul olduğu anlardayım gözün aydın
Sevgi atlı sen yaya olasın dedin
Şimdi çaresiz yaya kalanlardanım gözün aydın

Temmuz ayında soğuktan tir-tir titreyesin dedin
Şimdi ısınmayı unutmuş titreyenlerdenim gözün aydın
Bir yuvan bile olmasın serçelere özenesin dedin
Şimdi sokaklarda itilip kalkan yuvası olmayanlardanım gözün aydın
Gülmeye hasret gözlerinden yaş gelemesin dedin
Şimdi aynen öyle olanlardanım gözün aydın
29/007/2004