Gözün aydın Şiiri - Doğan Miroğlu

Gözün aydın kırıldım bak sonunda
Dağ olsam çatlardım günün birinde
Bitmek bilmedi verdiğin çileler
Dert olsun içine artık gidiyorum...

Eller yakmadı canımı
Senin yaktığın kadar
Kırmadı kimse kırmadı beni
Senin kırdığın kadar...

Ağır geldi sana taşıyamadın
Bedenimden büyük sevdamı
Seviyorum dedikçe hep kaçtın
Kaçtıkça hep yaraladın
Yaraladıkça tükettin
Sen dolu bu kalbimi...

Gül oldum yollarına
Çiğneyip,te geçtin
Ben sen dedikçe
Sen bensizliği seçtin
Baharları beklerken
Kış olupta ömrümden geçtin...

Kırgınım ey yâr
iliklerime kadar kırgınım
Bir çift gözyaşı bıraktım sana
Yılların yorgunluğu
Yılların çaresizliği
Yılların hüznü içinde
Kaç kere haykırdım bir bilsen
Her gecenin üçünde...

Kırgınım ey yâr kırgınım
En çokta sana kırgınım
En çokta sana yorgunum
Gözün aydın öldürdün beni
Öldürdün beni...

_Doğan Miroğlu__