Gözün aydın Şiiri - Eyüp Doğru

GÖZÜN AYDIN

Şimdi sen gittin ya...
Yıkılmış umutlarım

hüsran nöbetinde.
Karanlığın en koyulaştığı yerde,
Kendi kendime teselli arıyorum.
Hani diyorum !!
Sevseydi...
Yanlız başıma bırakıp gitmezdi.
Ayrılığın acısı seni
hayattan koparmışken,
Kirpiklerine gizlenmiş
iki damla göz yaşı ile,
Hoşçakal deyip,
Ardına bile bakmadan terketmezdi.
Soğuk bir rüzgar çarpıyor yüzüme
dudaklarım kilitleniyor.
Ve sen yaşadıklarımı görmüyor,
İçimde kopan kıyameti duymuyorsun.

Şimdi yokluğunu,
odamın duvarlarına yazıyorum.

Gülümseyen resmine bakıp
gözyaşları döküyorum.
Gözün aydın umut dolu dünyama,
mutsuz bir iz bırakıp gittin.
Canımı yakan sızı öyle büyükki,
dinecek gibide değil.
Bunların hiç birini haketmedim.
Yanımda yokken bile,
Seni hep hayallerimde yaşattım.
Ne yazıkki sen görmedin,
bilmedin, duymadın feryadımı.
Gözün aydın olsun,
Beni dertlere koyupta gittin ya
Acıları sineme çektirdin ya,
Gözünaydın olsun öldürdünbeni,öldürdün..
...