Gözün Aydın Şiiri - Zafer Özkay

Gözün aydın sevdiğim gözün aydın,
Bitti işte, başlamadan bitti,
Henüz yolunda başındayken sonuna geldik,
Adına aşk dediğim bu sevda yolu beni de bitirdi.

Ateşler basardı içimi,
Kan revan içindeydi bedenim,
Bir kuş gibi çırpınırdı yüreğim,
Boncuk boncuk terlerdim.

Gözün aydın yârim, gözün aydın,
Öldüğümü duyunca ağlar mıydın?
Geçmişi anar mıydın? Beni anlar mıydın?
Yoksa ruhuma bir Fatiha okur beni yok sayar mıydın?

23 Kasım 2011