Gözün Aydın Şiiri - Yılmaz Tosun

Gözün Aydın

Olmuyor olmuyor
dakikaların her geçişinde
günlerin her bitişinde biraz daha eriyorum
sanırım gitme vakti geldi
öyle büyük bir özlemsinki sanırım unutma zamanı geçti
öyle büyük bir yarasınki içimde
sanırım yok olma zamanım geldi
gözün aydın artık ölme zamanım geldi...
beni boğduğun o gözlerin varya bir deryada gibi
dudakların varya cennetin kapısı gibi hani
işte o kapıyı yüzüme kapatınya o anda anladımki
gitme vaktim geldi gözün aydın...
sıkı sıkı sarıldığım ellerini şimdi kim tutacak bilmek istemiyorum
rüyalara daldığım göğsünde kimler uyuyacak bilmiyorum
arkamda iki nemli göz bıraktım ve gözün aydın gidiyorum...

olmuyor olmuyor
ne seninle nede sensiz olmuyor
içime atacağım sana olan özlemlerimi
sana söz vermiyorum ama unutacağım gözlerini
birgün gelirde karşıma çıkarsan o zaman tanımayacağım
o zaman nefretle hatırlayacağım sözlerini
bu yola çıkarken tektim ve yine tek kalacağım
sen olmadanda senin inadına yaşayacağım
sen gülüp eğlenirken ben kan ağlayacağım ama
seni içimde asla yaşatmayacağım....
şimdi mutlu ol benden habersiz
şimdi mesut ol içinde yarensiz
şair hayalimi anma sakın sebepsiz
gözün aydın şairinide götürüyorum yanımda hemde sensiz...

Yılmaz Tosun