Gözün Aydın Şiiri - Oktay Çöteli

Bu diyardan gidiyorum.
Yeter artık.
Sana gel diyeceğim.
amma.
Gelmezsin.
Çönkü sende o yürek yok.
Yolumuz ayrılsın.
Sevgi neymiş.
Seven kimmiş.
Bilen yok.

Böyle insanlıkmı olur.
Seviyorum sevmiyorsun.
Gel diyorum gelmiyorsun.
Sana verdiğim değeri.
Kimselere vermedimki.
Sen ne yaptın.
Yerden yere vurdun.
Utanmadın.
Bir insana Bu kadar rezillik yakışmazki.

Hadi işin rast gele.
Ne yapacaksan yap.
Ben artık yokum.
Oldum da ne oldu sanki.
Başıma taçmı takacaktın.
Bir tek güzel günmü gördüm.
Bir çift güzel sözmü söyledin.
Hep Kapris.
Hep riya.
Yazıklar olsun sana.
Benim gibi birini sevemedin.
Hadi git mutlu ol şimdi.
Seni ne kadar sevmiştim.
Öl deseydin ölürdüm.

Sen ne sevgiyi.
Nede İnsanlığı biliyorsun.
Al beynime bir kurşun sık
Rahat edersin.
Alsana.
Benim kaderim işte.
Dünyaları verseler birdaha dönmem.
Her şey senin olsun.
Belki başın göklere erer.
Ersinde kurtulayım.
Demek vefa buymuş.
Yazıklar olsun sana.
Ben gidince.
Ellerine kına yak.
Bana çektirdiklerinle mutlu olursun.

Ne iffet.
Ne insanlık.
Ne erdemlik.
Ne asalet
Ne sevgi.
Hiç birini bilmiyorsun.
Bende insandım.
Gözün aydın...

2.1.2010