Gözün Aydın Şiiri - Mehmet Postallı

Yüreğimden, can bağımı kopardın
Gözün aydın dostum, dediğin oldu
Ne yaptın da canı, candan ayırdın
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

Bundan sonra, açık gitmez gözlerin
Çok morfinden tesirliymiş sözlerin
Hiç hakkı, hukuku yokmuş bizlerin
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

En acı biberi ağzıma sürdün
Doktora yaptırdın, büyük ders verdin
Türlü oyunlarla, ipe un serdin
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

Kanaryamı efsunladın, susturdun
Umudumu kar suyuna bastırdın
Yıktın beni, bu dünyaya küstürdün
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

İki gülü vardı, bizim bahçenin
Değeri olmazdı malın, akçenin
Kırdın kanadını, sessiz serçenin
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

Bir daha yürümem, gittiğin yoldan
Şüphelenir oldum artık her kuldan
Çok hoştu, tatlıydı kaymaktan, baldan
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

Sevgi saygı vardı her şeyden öte
Toplattın bohçayı yüklettin ata
Gayrı, bizim ocak yanmaz ki, tüte
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

Bulut olmayınca kar, dolu yağmaz
Rüzgar esmeyince dalları eğmez
Senin yaptıkların, dostluğa sığmaz
Gözün aydın dostum, dediğin oldu

Can Çiçeğim İsimli Kitabımdan alınmıştır.