Gözün Arkada Kalmasın Şiiri - Durmuş Gönen

Gözün Arkada Kalmasın

Şafağı beklerken gözlerinde yaş dolu ana
Bir yetim çığlığı yankılanır Anadolu’da
Yiğit beklerken tezkeresini, iki gün kala
Serseri bir kurşun girer tam anlının ortasına.

Kobani, Cudi, Dağlıca her yer vatan ne fark eder
Hainlerin inlerine girmedikçe daha kaç eve ateş düşer.
Şehitler ölmez vatan bölünmez derler bilirim.
Bir de o şehidin ağlamaktan gözleri şişen yavrusunu bilirim.

Küçücük yavrusu rahat yaşasın diye vatanı koruyan
Elinde tüfeği buz gibi havada haine karşı nöbet tutan
Evine gidip yavrusunu göreceği gün şehit olan
Çarpışmaktan kaçmayan yiğidim, canım Mehmedim..

Ananda, oğlunda, kızında bana emanet bilesin
Canların canlarımdır herkes böyle bilsin.
Vatan için şehadet şerbetini sen içersin.
Bekle Mehmedim vuslat yakındır, kavuşuruz bilesin.

Söyle Mehmedim kaç gece uykusuz kaldın vatan için
Kaç gece yaban ellerde, gurbette ana hasreti çektin
Canı hiçe sayıp vatan için nelerden vazgeçtin
Söyle Mehmedim kaç gece ağladın yar hasretiyle.

Şimdi sen söylersin de ben seni işitemem yiğidim
Sen beni bilemezsin belki ama ben seni gönülden sevdim.
Şimdi sen olabileceğin en güzel yerde Cennet-i aladasın.
Sen meraklanma Mehmedim gözün arkada kalmasın.

Gözün Arkada Kalmasın...!

Durmuş Gönen
Kayıt Tarihi : 7.11.2017 19:28:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Durmuş Gönen