Gözümün yaşıyla ellere verdim

Kopardım meyvemi bağlara verdim
uçurdum hasreti dağlara verdim.
yare bağladığım şu seven kalbi
dağlayıp göğsümden ahlara verdim

aşkın ateşiyle yaktım gönlümü
göklere savurdum sönen külümü
elimde büyüyen nazlı gülümü
gözümün yaşıyla ellere verdim

bir ömür üstüme kara bağladım
aşkın hançeriyle döşüm dağladım
bir yar için gece gündüz ağladım
aktıkça gözyaşım sellere verdim

gidip geldim ölüm - yaşam arası
silinmedi ak alnımın karası
kanadıkça şu gönlümün yarası
ılgıt ılgıt esen yellere verdim

mevsimler sarardı, rüzgârlar üzgün
kederler üşüştü, sevinçler sürgün
şu yalan dünyada gülmedim bir gün
çalıp efkarımı tellere verdim

ya bu dünya yalan, ya da bu hayat
uçamaz hiç bir kuş kırıksa kanat
bir ömür boşa gelip geçti heyhat
bir aşk ki, dilden dillere verdim

1977 Nuri CAN
www.nurican

(Türkü olarak söylediğim bir gençlik şiiri)