Gördüm bu günümü, həm də dünümü,
Göylərə ucalan səssiz ünümü.
Sənin işıq saçan təbəssümünü,
Öpüb gözlərimin üstünə qoydum.
Yadımdan çıxmayan ilk görüşündən,
Əlində gül-çiçək, cəld gəlişindən.
Qəlbə fərəh verən şən gülüşündən,
Eh, mən nə usandım, nə də ki doydum.
Necə inanmayım yarın sözünə,
Bir daha alışmaz özgə közünə.
Atıb sağ əlimi xarın üzünə,
Saxta gülümsəyən maskasın soydum.
Kayıt Tarihi : 13.4.2020 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!