Gözümün Nuru (Oğlum'a) Şiiri - Oya Özpoyraz

Kalemleri ile yüreklerini koyan gönül dostlarıma teşekkür ederim.... Dün gibi hatırlıyorum, tüm acılarımı unutmuştum sen doğunca, hele ilk ağlayan sesin hala kulaklarımda. Sen ağlarken bende mutluluktan ağlıyordum. Seni ilk kucağıma verdiklerinde ne güzel kokuyordun ve seni ilk öpüşümü daha dün gibi hatırlıyorum... Ah Allah’ım ne büyük bir mutluktu sana binlerce kez şükür ediyorum. Sen uyurken seni seyretmek,nefes alışlarını duymak, ahhh benim aşkım bebeğim, canımın içi, sen benim kuzumsun, sen benim gücümsün, sen benim bir tanemsin. Yüreğinle ayakta duruyorum, yüreğin attığın için yaşadığım...sen, sen benim yaşama ümidim, sen benim hayatımın anlamısın.. Derken bebeğim sen büyüyordun sen büyürken ben küçülüyordum. Nede çok şey varmış bilmediğim. sen büyürken ben öğreniyordum. İlk gülüş, ilk agular, ilk öpüş, ilk yürüyüş…. ben sana ellerimi uzatırken, sen badi badi bana geliyordun. Nasılda gözlerimden mutluluk gözyaşları dökülüyordu…. sevinçten....yürüyordun, büyüyordun.....Sen bana hep mutluluk veriyordun. seni öylesine çok seviyordum ki seni içime sokasım geliyordu. Günler, aylar, seneler ne çabuk geçiverdi… sen büyüdün ben se hep küçüldüm. Hayat her zaman mutlu yüzünü göstermedi..Hayatında acı tarafları vardı. Hayat ne garipmiş...bir gün önce mutlu yaşarken ertesi gün hayatın kararıveriyor. Bambaşka bir hayatın oluveriyor. Feleğin çemberi nasıl anlatılır bilemem ama hepimizin, ailemizin o kara gün o kara yıl hepimiz için 1993..... Bu zamana kadar sağlığın ve vücudumuzdaki her uzvun ne kadar önemli olduğunu fark edemeden, toplumda engelli insanların da olduğunu ve sağlıklı insanlar kadar belki de onlardan daha fazla sosyal imkanlara ihtiyaçları olabileceğini düşünmeden yaşamıştım. Şimdi yeni hayatta bana en iyi dost olacak tekerlekli iskemle aracılığı ile yaşama devam edecektim.....yeni yaşama hep beraber merhaba diyorduk, yeni, zor günler bizi bekliyordu.... Yeni yaşamın zorluklarında, beni hayatta tutan senin sevgin,senin varlığındı. Sen her zaman benim yanımdaydın. Sen ki oğlum birden bire büyüyüvermiştin, bense iyice küçülmüş un ufak olmuştum. Senin varlığındı beni ayakta tutan, Sürekli hayata karşı inatla durmamı sağlayan. Sen, her şeyim yaşamımın kaynağıydın benim..... İyi ki doğdun canım oğlum, iyi ki varsın........ Bir gün yaşlı bacaklarım yürümeme izin vermezse eğer; elini ver tıpkı benim sana ilk adımlarını atarken verdiğim gibi......... Seni çok çok seviyorum oğlum................ Oya arkadaş güzel şiirine yakıştı mı bilmiyorum ama şiiriniz bu duyguları yaşattı...... FERİDUN ERDOĞAN OĞLUM Çocuk fakat bir ufak adam oğlum Ufak ama benim şan doruğum. Yürüyüşünle şimdi tıpış tıpış Sende başladı benim çocukluğum. Girdabına gel-gittir düşeceğin, Belki gündüz, belki de geceleyin. Daha buradan çıkamamışken babacığın Sen de düştün içine çarkı-feleğin.............İlhami Bulut Önce biraz nazlandın sesin hiç çıkmıyordu Gözlerin fıldır fıldır etrafa bakmıyordu Hani gelişin gibi içimi yakmıyordu Seninle yaşıyorum gözümün nuru oğlum.....Erol Duran