Gözümün Nuru Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

Hayat çilekeşi, gözümün nuru,
Arada gülümse, gülmeyi dene.
Önüne konunca bir yığın soru,
İkiyi ikiye bölmeyi dene.

Bu dünya inanan insana kafes,
Dindir fırtınayı meltem gibi es,
Alıp ta vermeden tükenir nefes,
Arif ol ölmeden, ölmeyi dene.

Dünyada ne varsa her şey boşuna,
Bir dua okunsun kabrin taşına,
Uyma nefse bakarlar mı yaşına?
Zorun üstesinden, gelmeyi dene.

İyi düşün bu dünyada varın ne?
Ötedeki selametin, darın ne?
Ona buna zulmedersin kârın ne?
Adam gibi adam, olmayı dene.

Sözden almayanın bozuk mayası,
İnsan olmayanın olmaz hayası,
Görene bu dünya ibret aynası,
Dünyadan bir ibret, almayı dene.

Hiç vefa görmedim, laf mertlerinde,
Hep ortak yaşadım tüm dertlerinde,
Baba ocağında yar yurtlarında,
İnsanca yaşayıp, kalmayı dene.