Aşk zannettiğim ateşmiş, deli divaneyim
Derdime ben pervaneyim dermanı neyleyim
Gel de sen bir kez de, yollar da can vereyim
Sen yar'sın yarensin, canıma cansın gözümün nuru...
Her sözünle ateşlere atıp gitsende
Yanıyorum dedikçe ateşe odun versende
Bir kez yüzüme gülerek içime su serpmesende
Sen cansın canansın, cansuyumsun gözümün nuru...
Her gecem sen oldun, hem de gündüzüm
Ruhum bedenim, her húcrem hüzün
Ne yana baksam, orada gúlúyor yüzün
Sen dúşsün düşüncesin her şeyimsin gözümün nuru...
Bir güldün gönlüme sevdalar ektin.
Bir kez su vermedin, filiz vermeden söktün.
Bir de oturup başımda gözyaşı döktün.
Sen hayatsın ölümsün, kaçılmaz kaderimsin gözümün nuru...
Kayıt Tarihi : 10.7.2024 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!