Gözümün Nuru Şiiri - Hidayet Erdem

Sen gözümün nuru, billur tanesin
Korkarım ağlamam, akarsın diye
Bende tutuklu bir tür efsanesin
Söylemem dilimden, çıkarsın diye

Renk cümbüşü sarmış mercan gözünü
Güneşi solduran güvez güzünü
Aynalar kırılır görse yüzünü
Kimseye göstermem, bakarsın diye

Gizlerim felekten adını senin
Başımı döndüren tadını senin
Anmam mor sümbüllü yâdını senin
Yıpranır, usanır, bıkarsın diye

Herşey gürültülü gönlümde saklı
Endişemde haklı, tasamda haklı
Seni bir kağıda yazmak çok farklı
Sırrımı ortaya, dökersin diye

Bir hicran yarası kalbimde vuran
Beni yerden yere saçıp savuran
Kıskanırım seni cihandan her an
Başımı belaya, sokarsın diye

Ne yapsam ne etsem sana doyamam
Seni incitemem sana kıyamam
Ne kadar zulmetsen sana uyamam
Kırılır boynunu, bükersin diye

Aman sen incinme sen üzülme
Boynunu eğerek yere süzülme
Sinem siper sana gelecek zulme
Gönül sarayımı, yıkarsın diye

Kor gibi sırtıma sardığın yükler
Gönül ateşini durmaz körükler
İki büklüm beni haşre sürükler
Cehennem narını, yakarsın diye