Gözümün Kumruları Şiiri - Nihal Mirdoğan

Gözümün kumruları çırptıkça kanatları

Seherde ötüşünce uyandırır atları

O nalların tepişi yüreğimde dururken

Sabrım,miada varır,boşaltır imdatları

*

Ciğeri yanan şehit ananın çığlıkları

Öte taraftan karga seslerin laklakları

Karşıma çıkıverir,tâm başım çevirirken

Kudurmuş namluların, mermi asalakları

*

Döşümde bir sıkıntı nasıl nefes alayım

Tıkamış börtüböcek,bir nebze ses bulayım

Yüzümle baştanbaşa destanlara girerken

Şu kuva-i ruhumla bırakın da kalayım

*

Bırakın beni n'olur,zaman beni süpürsün

Süpürsün uzaklara,bu devrândan koparsın

Billâh, kuşanmış öfkem ,sinemi kavururken

Böyle sızıdan büyük acı olur mu dersin ?

*

Ben ki,şiirden düştüm, bin kelâmlı cefâyla

Acunun cidârından koptu koca vâveyla !

Toprağı çölleştiren cehâleti görürken

Gezdir beni onurum,gezdir şanlı edâyla

*

Tâ içime yolculuk düştü ya, şöylesine ;

Oynaşan kandillerin tükenmeyen isine

Mürekkebe batırıp,kağıtları sererken

Yaz beni o muhteşem zamanların sesine

*

Diyâr diyâr dolaşıp Yunus'a düşsün gönlüm

Efsunlu gömleğimle hûşûyu eşsin gönlüm

Şâh kelâmın demini,tâ dilime sürerken

Sözü pişirip, sözü katbekat deşsin gönlüm

*

Öyle müptelâyım ki, hem kuşlar var semâda

Hem de İdil nehrinde biraz yaslı Hazar'da

Dolu dizgin atıyla Şeyh Şamil'i ararken

Men kendimi buluram, Dağıstan kıyısında

*

Feyzimi alıyorum ,hilâlin ışığından

Soylu atalarımdan, ozandan,aşığından

Yiğitler tezeneyi kopuzlara vururken

Binbir tasla sır içtim erenler kaşığından

*

Gönlümde muhabbetin ateşini de yaktım

Şükürler olsun, Türk'e selâmımı bıraktım

Alnıma mühürlenmiş kutlu izle yürürken

Yola ferman diyerek,büyük Turan'a aktım

*

Bu dava Hâkk davası...almadım maariften

Evvel Allah, sonsuza dek bıkmadım tariften

Okyanus ötesinde şövalye otururken

Hain sesler geliyor, makamdaki şeriften

*

Çakallar ,ey alçaklar ! Batsın sizin devriniz

Türk'lüğüme hançeri batırıyor çevreniz

Düşündüm de ;sırtımda namertleri görürken

Ayak bastığım yerde ,yok olacak gayrınız

*

Titriyor Gülnihâl'im ,titriyor bu gökkube

Âh ,elbette kendine gelip verecek habbe

Seherler,fidan fidan Türk'e otağ kurarken

Gözümün kumruları gagasından bir debbe,

...Dökerken kımızları,sıralanıp dip dibe

...Tuna nehri doyacak ! Kirpiğimi kırparken