Aşkta ima olmaz, cesaret ister.
Çalar kapını, “ben aşığım” der.
Cehennem olsa, gideceğim yer.
Gözümü kırpmam arkasındayım.
Geceleri uykular, haram da olsa
Benzim çiçek gibi, sararsa solsa
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Güzel ve anlatılmak istenenin gayet yalın bir dille anlatıldığı bir şiir. En azından yazılı olarak sahip çıkılmış yaşanılan duygulara. İnsan aşkı ve hisleri bitsede geçmişte yaşanılan duyguları elbet yaşamadım demesi çok acımasızca olur zaten. Çünkü eğrisiyle ve doğrusuyla hayatının bir bölümünü kaplamıştır. Ama şiirin son dörtlüğünde beşeri hayattan göç edilsede unutulamayacak bir sevgiliden bahsedilmiş. Genelde divan şiirlerinde bu tarz aşık-maşuk ilişkilerine rastlanır. Ama divan şiirlerinde aşıklar günahsızca, safca sevgiliyi severler. Sevgiliyi elde etmek için bulunmadıkları bir konumun suretine bürünmezler. Onlar çok şeffafdırlar ve sevgilinin bir tırnağının zarar görmesindense kendileri acı ve ızdırap çekmeyi daha efdal görürler. Gerçek aşk bu sanırım sözle değilde özle aşka sahip çıkmaktır bence...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta