Hayat denilen bu mekânda var bir umudum.
Korkularımın üzerine gidip onları susturdum.
Konuşamadıklarımın yükünü ölümüne sırtladım.
Umudum insanca yaşamam için son fırsatım.
Başımı eğmem, unutma!
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta