Gel üzme sen beni yaktırma ağıt
Elimde bir kalem önümde kağıt
Gönlümde efkarı mest eyle dağıt
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Çok oldu sev diye peşimden koşan
Gözümden düşüyor gönlümden düşen
Çıkart karaları alları kuşan
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Mecnun edip beni gezdirme boşa
Kalp değil sendeki benziyor taşa
Maziyi yeniden alalım başa
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Üç günlük dünyamı eyleme viran
Elbet bir gün gelir ölüme sıran
Kara toprak olur sonunda saran
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Sensiz bu hayatın yok tadı tuzu
Yetmez mi üzdüğün nemrudun kızı
Ellere güldürme gel yeter bizi
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Sanma ki pervane olur el sana
Yemin billah zeval verirsin cana
Sevdim amma değer vermedin bana
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Vuslatın yoluna engeller gerdin,
Nedir bu tafralar nedir bu derdin
Baharda gülleri açmadan derdin
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Sen kendin söyledin kendin dinledin
Kadir kıymet nedir bir gün bilmedin
İnadım inattır ayak diredin
Bırak şu inadı bırak be kadın
*
Sitemli sözlerle Veysel’i kırma
Küllenmiş közleri üfleyip durma
Oyalayıp beni boş yere yorma
Bırak şu inadı bırak be kadın.
VEYSEL KIZLARKAYASI.
Kayıt Tarihi : 25.12.2021 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!