Hiç yalnızlığını çekmezdim,
Hep narasını atardım baharın.
Düzdü, beyazdı, o zaman yokuşu yoktu,
Karda banyo yapardım.
kucağım doluydu,
Goncası, sümbülü, gözbebeği mavisi...
Şimdi kar kapadı,
Çık çıkabilirsen yokuşları.
Kulaklarım duymaz oldu,
Şarkısızlık çekiyorum,
İçimde mırıltı bile kalmamış.
Artık yüzlere anlam veremiyorum,
Yanımdan aşık geçmiş,
Yaşık geçmiş fark etmez,
Aynada fark ettim,
Gözümdeki mor halkaları.
Kayıt Tarihi : 5.7.2005 10:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!