Üzeri dumanlı karlı dağıyla...
Yüzümü ütüyor yaylalar benim.
Çiçekle bezenmiş solu sağıyla
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Uğraştık şehirin ham kokusuyla.
Taptaze kekiğin tam kokusuyla,
Yel esince gelen çam kokusuyla...
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Yağmur yağdığında yaşını bile,
Ayrana kattığım aşını bile,
özledim beridin başını bile...
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Kenger sakızında diken coplasam,
Dereler çağlasa bende hoplasam,
Şimdi orda olup mantar toplasam...
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Yaylanın sevgisi kalpte kalıcı!
Yonca biçtiğimiz tırpan, galıcı,
Şimdi yetmiş midir bilmem alıcı...
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Yengem höllük ile çocuk belese,
annem hamur için unu elese,
koyunlar akışsa, kuzu melese...
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Aklından zorun mu var ki cumali'm,
Niye pis şehire edersin talim?
Orda alim olur uğrasa zalim...
Gözümde tütüyor yaylalar benim.
Kayıt Tarihi : 25.11.2016 09:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÇOCUKLUĞUMUZUN GEÇTİ KÖYÜMÜZÜN YAYLALARI AKLIMA GELDİ BU ŞİİRİ ORALARI HAYÂL EDEREK KALEME ALDIM.
Oy oy oyyy...
.
Harbi,akıcı ve hisli puslu şahane bir şiir...
.
TEBRİKLER...
.
Vesselam
TÜM YORUMLAR (2)