ölüm bir kırık kanat
ikincisi yok
sen daha çok kan/at
kanatsız kaldığında
kırılır gözlerin
bükülür gül tenin sanırdım
ama sadece san/ırdım
simurg!
kanatlarımız anlatamadı
kanattıklarımız kadar
kan akıttıklarımız kadar da anlaşılamadık.
simurg! şikayet değil
dağılmak hiç değil
ipinden boşalan tespih taneleri gibi
yeryüzüne döküldük yalnızca,
hepsi bu!
sakladığımız gibi saklanamadık
ama kör ebelerdik sonuçta
kendi kendimizi ebeledik
ebelemek yetmedi
inadına debeledik
ezberledik ölüm!
ezberledik içimizde ölmeyi
dışımızda ağlamayı
göz pınarlarımızı müjganlarla sıktık
sıktıkça içimizde de kanadık
kan kadar akamadık.
kan ağladı
kanat ağladı
kanatan
gitmeye can atan
ağladı
ağlayacak
ağlamalı
yüreği dağlanmalı
ama en çok dizleri de kanamalı
gözümde kan izi var
ölüm çek git başımdan
simurg anka'ya gidiyorum.
bırak kanatlarımı kırmayı
bırak kanatmayı
gözüme kan atmayı bırak.
gözümde kan izi var
gözümde göz izi olmadı
yüreğimdeki köz izinden başka
ölüm çek git başımdan
öldürtme bana kendini
Cumhur Karaca
Cumhur KaracaKayıt Tarihi : 16.8.2008 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'SİMURG Rivayet olunur ki, kuşların hükümdarı olan Simurg Anka, Bilgi Ağacı'nın dallarında yaşar ve her şeyi bilirmiş. Kuşlar, Simurg'a inanır ve onun kendilerini kurtaracağını düşünürmüş. Kuşlar dünyasında her şey ters gittikçe onlar da Simurg'u bekler dururlarmış. Ne var ki Simurg ortada görünmedikçe kuşkulanır olmuşlar ve sonunda umudu kesmişler. Derken bir gün uzak bir ülkede bir kuş sürüsü Simurg'un kanadından bir tüy bulmuş. Simurg'un var olduğunu anlayan dünyadaki tüm kuşlar toplanmışlar ve hep birlikte Simurg'un huzuruna gidip yardım istemeye karar vermişler. Ancak Simurg'un yuvası, etekleri bulutların üzerinde olan Kaf Dağı'nın tepesindeymiş. Oraya varmak için yedi dipsiz vadiyi aşmak gerekirmiş. Kuşlar, hep birlikte göğe doğru uçmaya başlamışlar. Yorulanlar ve düşenler olmuş. Önce Bülbül geri dönmüş, güle olan aşkını hatırlayıp; papağan o güzelim tüylerini bahane etmiş (oysa tüyleri yüzünden kafese kapatılırmış) : Kartal; yükseklerdeki krallığını bırakamamış; baykuş yıkıntılarını özlemiş, balıkçıl kuşu bataklığını. Yedi vadi üzerinden uçtukça sayıları gittikçe azalmış. Ve nihayet beş vadiden geçtikten sonra gelen Altıncı Vadi 'şaşkınlık' ve sonuncusu Yedinci Vadi 'yokoluş'ta bütün kuşlar umutlarını yitirmiş... Kaf Dağı'na vardıklarında geriye otuz kuş kalmış. Simurg'un yuvasını bulunca öğrenmişler ki; SİMURG ANKA 'Otuz Kuş' demekmiş. Onların hepsi Simurg'muş. Her biri de Simurg'muş. Simurg Anka'yı beklemekten vazgeçerek, şaşkınlık ve yokoluşu da yaşadıktan sonra bile uçmayı sürdürerek, kendi küllerimiz üzerinden yeniden doğabilmek için kendimizi yakmadıkça, her birimiz birer Simurg olmayı göze almadıkça bataklığımızda, tüneklerimizde ve kafeslerimizde yaşamaktan kurtulamayacağız. Şimdi kendi gökyüzünde uçmak zamanıdır.' alıntıdır
![Cumhur Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/16/gozumde-kan-izi-var.jpg)
Boşuna gezindim yok tabiatta
içimdeki kadar iniş ve çıkış
Diyen şairi anımsadım doğrusu..
Tebrikler
ölüm çek git başımdan
simurg anka'ya gidiyorum.
bırak kanatlarımı kırmayı
bırak kanatmayı
gözüme kan atmayı bırak.
gözümde kan izi var
gözümde göz izi olmadı
yüreğimdeki köz izinden başka
ölüm çek git başımdan
öldürtme bana kendini
Anlatım kalem öyle sürükleyici
etkileyici ki Cumhur kardeşin
kaleminden bir başka okumak
TÜM YORUMLAR (7)