Gönül Dedikleri Bir Kutlu Diyar

Bir tuhaf oldu gözümde mevsimler
çağırdım turnalar gelmiyor be gülüm
siyah beyaz kaldı eski resimler
artık bu yüzüm gülmüyor be gülüm.

İnsan mübtela insanın kanına
herkes bakar bir menfaat yanına
gözyaşların damlasa al kına'na
kimse uzanıp silmiyor be gülüm.

Olsa da yüce dağların üstü kar
Zarif yüreklerde tüter ahu zar
Gönül dedikleri bir kutlu diyâr
herkese nasip olmuyor be gülüm.

Umarsız olsada insan ne kadar
vicdanın içinde bir gülistan var
nicesinin kalbi bir soğuk duvar
kurşunlar bile delmiyor be gülüm.

Sevmiş olmaz insan sevdim demekle
bir besmele çek ve sabahı bekle!
ne güller büyüttüm bin bir emekle
kimse kıymetini bilmiyor be gülüm.

Girsemde çıkamam bu mevzu derin
hâla sol yanımda sıcacık yerin
insan çırpınsa da son söz kaderin
herkes layığını bulmuyor be gülüm.