Gözümde bir gölge var Şiiri - Murat Ülkü

Gözümde bir gölge var, ardımda bir nefes
Öyle çok ki sevgim,
Yazmaya kalemim, anlatmaya nefesim yetmez
Birini öyle sevmek, hayatın sırrı mı?
Kimseler bilmez,
Bildiğim, içimde bir yangın var,
Sönmez, dinmez, hiç bitmez

Sana baktıkça büyür içimde ki deli haz
Kelimeler kifayetsiz kalır,
Yaşanır yalnızca az biraz,
Öyle bir sevgi ki bu, ruhumu saran sızı
Bilir misin sen, bilmem ki,
Göğsümde deli ayazı?

Her anım, her nefesim seninle anlam bulur
Sensiz geçen vakitler bomboş olur,
Bu hissin adı ne?
Ben çözemedim, bilemedim
Birini öyle sevmek, bu mu?
Gönlüm sevmekten mi böyle yorulur

İşte budur, budur aşk,
Kalbimdeki coşkun sel
Sorarım sana şimdi,
Bu sırrı biliyor musun, biliyorsan gel
Öyle böyle değil ki,
Yaşamak seninle güzel,
Sana adanmış bir ömür,
Sana şiirler yazmaya adanmış yürek,
Ve kalemi tutarken titreyen bir el..

Ne bir rüya, ne bir hayal,
Bu gerçeğin ta kendisi
Her damla gözyaşımda sen,
Her gülüşümün sesi sen,
Aklım firarda sanki, kalbim avuçlarında
Bilmem kaç mevsim geçti,
Sensiz geçerken muradın her nefesi

Sen benim denizim,
Sen benim engin göğüm
Sen benim aydınlığım,
Sen benim sevdiğim en tatlı öğün
İçimde bir dünya kurdum,
Sana bana, sadece ikimize ait
Ne yazsam, ne çizsem,
Sana olan aşkımı anlatmaya doyamam

Şimdi sorarım sana bir daha, ey sevgili
Bu ne büyük bir sevda,
Bu ne derin bir ilgi
Bu öyle bir sevgi ki, sonsuzluğa uzanır,
Birini böyle sevmek; işte hayatın anlamı, Sevmek muradın yegane bildiği...

Bir ömür yetmez ki,
Bu sevdâyı anlatmaya,
Son nefeste bile "sen" diye haykırmaya.
Öyle çok sevdim ki,
Ne eksik ne fazla bir an,
Bu kalp seninle tamam,
Seninle son bulur inan.