Gözüm Yok Şiiri - Aydın Ahmet

Geldi geçti koca ömür
Yalan dünyada gözüm yok
Söndü ocak bitti kömür
Yalan dünyada gözüm yok

Levhi kalem yazdı kader
Bazen neşe, bazen keder
Musalladan bir yol gider
Yalan dünyada gözüm yok

Mal emanet mülk emanet
Teminatın değil servet
Bana ahiret memleket
Yalan dünyada gözüm yok

Misafirdim geldim, kaldım
Gayri hevesimi aldım
Mezarları gördüm yıldım
Yalan dünyada gözüm yok

Haram hileyle soyarlar
Mal üstüne mal koyarlar
Ne bıkarlar ne doyarlar
Yalan dünyada gözüm yok

Senin olsa servet, saray
Beden yaşlanıyor her ay
Kalır mı cemalin seray
Yalan dünyada gözüm yok

Yedi düveli yensem de
Ecel kol gezer ensemde
Elmaslar olsa kesemde
Yalan dünyada gözüm yok

Baki değil para, evlat
Erdemdir en güzel devlet
Eylemem birine ülfet
Yalan dünyada gözüm yok

Büyürken insanın burnu
Doyar mı hiç gözü karnı
Mintanla gömülen var mı
Yalan dünyada gözüm yok

Yaşamanın lezzeti hoş
Çalış çabala sonu boş
Elbet nihayeti nahoş
Yalan dünyada gözüm yok