Gözüm deki Dost Şiiri - Fatma Yalçınkaya

Bu kaçıncı kış,bahar gelmeden,
Bu kaçıncı yanılış,gönüldür sabreden,
Bu kaçıncı hazan,yaram daha kanarken,
Dostum oldu gözyaşı,kimse bilmeden.

Ellerim semada,gözüm yıldızlar da,
Bu kaçıncı kırılış,kalmadı dalım da,
Esmeyin yeller,ömrümün son baharın da,
Dostum oldu gözyaşı,akşam dan sabah'a.

Kalp kırmayı bilmem diye,kırdılar beni,
Bu kaçıncı darbe,sevmedim feleği,
Gitti vuslatım,getirdi kederi,
Dostum oldu gözyaşı,O elimden gideli.

Damarlarımda dolaşan,kan değil ağı oldu,
Bu kaçıncı ölüm,can kuşum elden uçtu,
Vuslat hevesi içim de,gözde fer kayboldu,
Dostum oldu gözyaşı,feleğin beni vurdu.

Çok sevdim derken,O sevmemiş ne edem,
Bu kaçıncı yıldırım,yüreğime düşen,
Bilmedi giderken,aldı beni benden,
Dostum oldu gözyaşı,arkasından bakarken.

Vaz geçtim,kimseyi sevmiyeceğim ben,
Bu kaçıncı sevgi,yüreğimden sökülen,
Yüreğimi ağıdan temizledim,şükür derken,
Dostum oldu gözyaşı,silinmemiş O kalbimden.