Dökülürken yapraklar ümmet ağacından birer birer
Nerede diyor yüreğim közler içindeki bin bir nefer
Kar gibi yağarken belalar, bir sessiz çığlık. artık yeter!
Yüz senelik gaflet uykusu aceb ne zaman biter?
Uyan ey kardeşim nakit olan vakit tükeniyor
Unutma,birileri gözleri ufukta seni bekliyor
Maziye uzanan eller rüyalara umut getiriyor
Bin yıllık ağaçtır ecdadım medeniyeti gölgeliyor
Sessiz,karanlık,gözyaşı,kan ve ateş sesleri
Umut,aydınlık,tebessüm,eslafın ayak izleri
Avrupanın getirdiği karanlığın katil elleri
Kan gölündeyken müslüman, tutulmuş sanki dilleri
Güneş doğarken bir mehteran duyulsa gönül kulağımda
Huzur gelse aleme,rüyası bile güzel uykumda
Şöyle bir ses var sanki vicdanı derunumda
Hak birdir kurtuluş O'nda,O'na dönenlerin avuçlarında...
Kayıt Tarihi : 26.2.2016 02:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!