Kan akar gözlerimin içinden elerime.
Güneş söner yavaşça avuçlarımın içinde.
Kara bulutlar dadanmış yıldızlı bahçeme.
Anılarım, köhne zamana kalmış bir mazi.
Tükenir umutlar viranemdeki dökük penceremde.
Hüzün rüzgârları eser, yüreğimin en derininde.
Dağlar aşılmaz engel olur, tozpembe hayallerime.
Sevgi dolu martılar, dalgalarımın kurbanı şimdi.
Denizlerim kurur yalnızlığımın pençesinde
Dalgalarım hırçınlaşır, vurur umut tanelerimi
Hayat adına ne varsa eridi bir mum gibi.
Karanlık esir aldı acımasızca, tüm benliğimi.
Takatim kalmadı hayatın azabına.
Ay sönsün bu son baharıma.
Bir çift gözyaşı döküldü mezarıma.
Ayrılık son buldu dertli hicranlarıma.
Ve gemim kalkar bu gözü yaşlı limandan
Kayıt Tarihi : 13.7.2012 21:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!