Gözü Yaşlı Bacım

Baban verdi seni on dört yaşında.
Kaderi gülmeyen gözü yaşlı bacım.
Yanında bir ihtiyar geçim derdi başında.
Kaderi gülmeyen gözü yaşlı bacım.

Dersin gözüm nuru oğlum nerede.
Düşürdün beni genç yaş da derde.
Anam babam uzanmış yatıyor yerde.
Öksüz yetim kalan gözü yaşlı bacım.

Ya Rab bu kaza aklımı başımdan aldı.
Dört yetim öksüz kardeş başıma kaldı.
Anam babam gençti zamansız öldü.
Söylenip sızlanır gözü yaşlı bacım.

Kendi çocuğundan ayırmadın onları.
Dedin Rabbim emanet etti bunları.
Sahip çıkıp korudun bu canları.
Kol kanat gerdin gözü yaşlı bacım.

Ömrün el alem in tarlasında geçti
Ne yaparsın kader bu hayatı seçti
Gençliğin bir kuş oldu elinden uçtu.
Gülmedi yüzün gözü yaşlı bacım.

Gün oldu kaybettin hayat arkadaşını.
Üzülmem desende akıttın göz yaşını.
Kıymetini anlıyor kaybedince eşini.
Arkasından bakakaldı gözü yaşlı bacım.

Sığmadın ne oğlun ne kızın evine.
Dedin götürün beni kendi köyüme.
Muhtaç değilim ekmeğine aşına.
Deyip sızlandın gözü yaşlı bacım.

Dediler bacın ağır hasta olmuş yatıyor.
Baktım kızları yanında ağzına su tutuyor.
Ne fayda bacım çok uzaklara bakıyor.
Son nefese kalmış gözü yaşlı bacım.

Ya Rab bu ölüm ne kadar da zormuş.
Gör ki bacımın rengi sararmış solmuş.
Oğlu kızı toplanıp başucuna gelmiş.
Son nefesin verdi gözü yaşlı bacım.

Osmangazi der ki yeğenlerim bakın.
Sizin de evladınız var güvenmeyin sakın.
Yaşlanıyoruz unutmayın ölüm herkese yakın.
Mekanın cennet olsun gözü yaşlı bacım.