Gitmeli ayrılıkların sessiz şarkısıyım ben.
Elvedalı dokunuşların ağlaması.
Büyük bir karanlığın en karanlık adamıyım.
En sert rüzgarların tek dokunaklı tarafı.
Gölgemse yok hiçbir ışığın altında.
Gece yarısında soyut bir pembeliğin,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta