Gözü Sonsuzluğa Bakan Şiiri - Sinan Bayram

Gökyüzü sustuğunda, bilgi fısıldar taştan,
Bir göz açılır gecenin kalbinde yavaşça.
Işıkla gölgenin arasında kalan insan,
Kendi karanlığında arar aydınlanma.

Dil susar, göz konuşur,
Ve kalp, sessizliğin kitabını okur.
Görmek midir hakikat, yoksa görmemek mi bilgelik?
Işığı taşıyan, ateşle yanmayı göze alır.

Zaman çöker, düşünce kalır,
Bir daire çizilir, sonsuzluğa döner.
Ve anlarız sonunda:
Gerçek aydınlanma, gizli olanda değil — içimizde saklı olandır.

Sinan Bayram