Gözü Mavilim Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Gözü mavilim, dili dadi’lim
Sensizliğe benzer
Bir hâl varmış
Ve gelirmiş başa, tabiiymiş
Bense bilmezdim ihramı
Olur muydu senden yana
Vurur muydu yel kovan
Senin görmediğin yerde
Bekle beni
Gözü mavilim, dili dadi’lim

Çakılırdı bakışların ruhuma
Sen bakanda
Titremeyen ruhun
Ta anasını satayım
Kurban olayım deryasına
Daldığın yerin
Öyle derin, ölesiye derin
Çakılırdı bakışların ruhuma

Mavi emziğinde bir damla reçel
Sen tatlı, gülen gözlerin tatlı
Bilmezdim nasıldır
Hem gülmek hem ağlamak
Bin kovan baldan
Bin gedik şekerden tatlı
Mavi emziğinde bir damla reçel

Ellerin elimi değil, ruhumu tutar sanki
Kalbura döndü lisanım
Saçmalamayı sende öğrendim
Getirsen en nadide şairi
Tad vermez bir “pışt” kadar
En güzel şiiri
Dinledikçe çırptığın ellerin
Elimi değil, ruhumu tutar sanki

Sen benden önce ölme oğlum
Toprağa rehin versem kalbimi
Ve ölmeyeceğini bilsem
Göğsümü parçalarım, çıkana kadar
Seninle özleminle atan bu kalbim
Çıkana kadar oğlum, çıkana kadar
Bedende can
Yürekte heyecan
Bıkana kadar oğlum, bıkana kadar
Sana kavuşmak
Hançerin iki kör yanı kadar uzak bile olsa
Ne yazar
Ben bir değil, bin kez ölürüm
Acı mı çekecekmişim
Umurumda değil
Yeter ki
Sen benden önce ölme oğlum

(29,06,09 – İstanbul)