Gözü Dönmüş Kibir Şiiri - Cevdet Altay

Serseri bir hayalin,takılmışız peşine,
Dört elle sarılmışız, her başıboş düşüne,
Yıllar akıp geçiyor, erek boşu boşuna,
Emr-i Haktan habersiz, vurdum duymaz insanlık.

Acziyete teselli, arıyor her sözümüz,
Gözü dönmüş kibirde, kayıp olmuş özümüz,
Ardan nasip almamış, kızarmıyor yüzümüz,
Cehennem mülkü olsa, gözü doymaz insanlık.

Dalkavuğu şerefli ,insana dönüştürdük,
El pençe divan durup, elleri kavuşturduk,
Kuş kafesten kaçınca, ayılıp kovuşturduk,
Top sesini duymadan, neden aymaz insanlık.

Eller duada amma, düzenbaz ayağımız,
Dilden çıkan kelamı, onamaz yüreğimiz,
Ondan bundan aşırma, dizemiz uyağımız,
Çalınan emekleri,kusur saymaz insanlık.

Yolunu bulmak için, her necese bulaşır,
Canları candan edip,yağlıca ya ulaşır,
Sözüm ona aydınlık, karanlıkta dolaşır,
Adam yerine koyup, çatsan değmez insanlık.

Cevdet Altay…..20.12.2017