Gözlüklerim Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Irmak suyu ile, bahçe sularım,
Klapa hava alır,su çekmez motor,
Boşalan hortumlu,su doldururum,
Bu defa bozulmuş, transformatör,
Ter içinde elim,yüzüm gözlerim.

Böyle çalışırken, Zaman kaybolur,
Yemek içmek için, saat unutulur,
Ter, toz ve çamurla ,dumanlı olur,
Çamur sıvalı cam,görmez gözlerim.

Yorgun gözlerimin, dostu gözlüklerin,
Yapın ırak arad., değiştiririm,
Onu mendilimle,ıslak silerim,
Bana yardim eder, bu gözlüklerim.

Akşam olup artık, eve dönerken,
Önümdeki yolu, iyi göremem,
Silsin diye hanıma uzatırım,
Ayna gibi gösterir gözlüklerim.

Bazan düşer ot içine saklanır,
Mehmet arar arar, birtürlü bulamaz,
Bulmak için yardımcı çağırır,
Zincir taktım kaçamaz gözlüklerim.

+++++++++++