Ozi çok akıllı, güzel de bir çocuktu.
Ama siyah gözleri birazcık bozuktu.
Babası götürdü göz doktoruna onu,
Doktor gözlük verdi,” hep takmalısın bunu. “
O günden sonra Ozi utanmaya başladı;
“Gözlüğü takmam “diye bağırarak ağladı.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta