Hüznüm gizli kalbimde, elimde boş bir kağıt,
Ağlıyor bu gönlüm, öyle bir ağıt ki ne ağıt…
Yazarken veda mektubu çektiğim bir yastı,
Karanlık oda sıkkın duvarlar yüzümü astı…
En mutlu günümüzde attığın o kazık,
Olacak hayat boyu saklayacağım bir azık…
Feryat ediyor yüreğim, dinle veya dinleme,
En derinden geliyor bu acı dolu inleme…
Sensizlik şüphesiz ki en büyük acı gördüğüm,
Sensiz geliyor bana her bir görüntü kördüğüm…
Ne olur bir yerde çık karşıma yakın gözlüğüm!
Fahreddin GezenlerKayıt Tarihi : 8.9.2022 19:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üç kuruşluk yarenler dahi yitirildiğinde arkalarından en duygu yüklü şiirler kaleme alınırken, birçoğumuzun hayatının önemli bir parçası olan yakın gözlüklerine hiç şiir yazılmadığını farketmemle bu şiiri kaleme almam arasında çok uzun bir süre geçmedi..
![Fahreddin Gezenler](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/08/gozlugume.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!