Gözlüğüm Şiiri - Meltem Işıklar

Uyku çöktü ansızın
Yorgun gözlerime
Ya gelmezse diyordu
Çırpınıyordu kalbim
Büyük duvarlarla kaplı mahzen köşesinde
Bir tıkırtıyla irkildi
Sessizce dinledi sevmedi bu sesi
Saklanmaya çalışıyordu
Battaniyesini üstüne çekip
Çok cesaretle vede titreyip
Düşünüyordu düşünüyordu
Etraf çırılçıplak vücut soğukluğuydu
Karanlık dersen
Tıpkı gözlerin
Hani nasıl gözlerine bakarken korkmuyorsam
Bu karanlıktan da korkmuyordum
Toprağın ıslak kokusu yine burnumda
Tiryaki gibi içime çekiyorum
İşte yine şırıl şırıl
Dalgaların sesi
Biliyormusun? neye benzetiyorum dalgaları,
Aynı sen bir gelip birde geri dönüyorsun…
Ama içinde benim bildiğim bilmediğim
Bir sürü şey
Ve ben nasıl ki yazın boğuldum sıcaklardan,
Denize atlayarak kurtuluyorsam
Hayatta da sen benim fethi zor ve kimsenin bulamadığı köşemsin…
Sende uyanıp hayatı sorarsan onda uyuyorum
Dökülen tellerini topladım saçlarımın
Her biri sanki ayrı bir,bana benziyordu
Bıkıp bıkıp bırakıyorlardı kendilerini
Ama geri dönemezlerdi
Sen bıkıp bıkıp beni bıraktığında,
Sen neden geri dönüyorsun?
Gözlüğümün sol tarafı çatladı
Bulanık görüyorum çatlayan tarafından
Sana son sözümü ederken
Ne seni sevdiğimi nede özlediğimi belirtmek istiyorum
Sadece…
Hayatın eğrisi derler ya
İşte o eğri:gözlüğümün sağ tarafı
Hayatın doğrusu:işte oda çatlak olan sol tarafı…
Şunu anlıyorum ki
Ben sana gözlüğümün sağ tarafından bakmışım..