Gözleyir Şiiri - Vüsal Hacıyev

Göy üzü tertemiz görünür birden,
Bezen gözelliyi duman gizleyir.
Ürek son gücuyle döyünür birden,
Ele bil yağişi sehra gözleyir.

Her ağac altinda kölgeler olur,
Köke ziyan vuran gövdeler olur.
Yerde de göyde de növbeler olur,
Durna da zirvede sira gözleyir.

Gun geler bacarmaz ayaq germeyi,
Fim tek izlerik sona yetmeyi.
Üreyi işinden azad etmeyi,
Qelblerde açilan yara gözleyir.

Pozur edaleti insan dünyada,
Kefiyyet tapiriq bezen saxtada.
Kimine dağ olub durar arxada
Kimi de önünde qaya gözleyir