Gökyüzü pusuya bürünmüş kapaklanmış gözlerimin içine
Usulca sokulup gecenin zifir karanlığına
Rüzgarınla yüzüme esermişin
Çektiğimde seni içimin derinlerine
Gözyaşlarınla dudaklarımı ıslatırmısın
Azda olsa tadını alsam usulca sokulurmusun geceme
Silüetin canlanıyor gözlerimin içinde
Nefes almaya korkan çocuk gibi
Usulca dalıyorum gözlerinin içine
Kımıldamadan heykel misali
Bedensiz gideriyorum özlemimi
Susmadan
Anlatsana bana beni sendeki hikayemi
Gözleriyle konuşan aşk gibi
Kayıt Tarihi : 3.1.2011 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikaye yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!