2
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Devamını Oku
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Karanlıkta,
Balkonda oturuyordum,
Seni andım
ve etraf zifiri karanlık oldu.
Gözlerin geldi bi an aklıma,
Güneş daha doğmadan soldu...
Bir gün doğar,karanlıklar yarılır.
Tebrikler
Mustafa Yiğit
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta