Yolların yanlızlığıma eşlik ettiği günlerde
Büyüyen sevdamı dindirmeye çabalarken
Özgürlüğe çırpınan kuşlar gibiydim
Bıraktım kır çiçeklerini üzgün dağlara
Yol uzun hava soğuk
Seni andım
İstanbuldan geçerken
Seni gördüm
Çağırdım
Seninle gezdim
Ellerimi uzattım
Yitik yıldızdın
Hani bir kış günü
Isıtmıştın nefesinle
Alevler sardı
Yandım
Şehir yandı
Yaşadık umudu ihtirası
Şiirler adadım gözlerine
Ellerine
Mısralar şahitim
Çekip gittin düşlerinle
Oysa doğmak vardı
Yaşamak
Sevişmek
Yanarcasına
Kızıl kan öpüşmek
Ne biçim sevdaydı
Hüzünlüyüm
Duyar oldun mu fısıltılarımı
Kaç seferdir geçiyorum
Kaç sefer buluştuk
Uzaklaşıyorum
İstanbul arkamda kalıyor
Gençliğim sokaklarında
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamak
Sevişmek
Yanarcasına
Kızıl kan öpüşmek
Ne biçim sevdaydı 'sevgili şairim şiirlerinizi okurken sevgi,huzur bir o kadar öfke özlem harmanı yazık ki yazık yaşadım diyenlere su gibi akıp gidiyorken zaman .yüreğine kalemine sağlık.
TÜM YORUMLAR (7)